چطور برای کودکان کتاب مناسب انتخاب کنیم؟

سلام.
وقت به‌خیر.
ویدئوی این وبینار را دیدم. مرا یاد دوران تحصیلی‌ام انداخت. خوشحالم که این وبینار برگزار شد تا اندکی جایگاه واقعی ادبیات کودک و زحمت‌هایی که نویسنده‌ها و مترجم‌های عزیز در این حوزه می‌کشند، آشکار شود. خانم سجادی‌نژاد با سخنان شیوایشان و شروع جذابشان باعث شدند که گذشت زمان را متوجه نشوم. پیوستگی مطالب عالی بود؛ ولی چند نکته به نظرم رسید که بیان می‌کنم:
1. این نشست اطلاعات درستی و به‌روزی به خوانندۀ خود می‌داد. مثلاً از کتابفروشی «کتابک» نام برده شد که نشان‌دهندۀ ارتباط سخنران با این مجموعه است. علاوه بر اینها باید از انجمن‌ نویسندگان کودکان و نوجوان، مؤسسۀ مادران امروز، فرهنگنامۀ کودکان و نوجوانان هم نام برده می‌شد.
2. نکتۀ دوم دربارۀ شکسته‌نویسی بود که از آقای یوسفی سؤال کردید که تا چه سنی باید برای کودکان ناشکسته بنویسیم، به‌نظر من سن خاصی را نمی‌توان برایش در نظر گرفت؛ چون این موضوع هم به عوامل اجتماعی، اقتصادی، خانواده، میزان کتاب‌خوان‌بودن والدین و درنتیجۀ آن فرزندان خانواده وابسته است.
3. موضوع این نشست «چگونگی انتخاب مناسب کتاب کودکی برای فرزندان»مان است. چرا تنها کتاب کودک؟ چرا برای نوجوانان نه؟ به‌نظرم این نشست باید ادامه می‌یافت یا ادامه پیدا کند. علاوه بر این کودکان هرکدام ویژگی‌هایی دارند که با ویژگی‌های کودکان دیگر متفاوت‌اند. ممکن نیست که همۀ معیارها را بر یک مبنا اساس قرار دهیم.
4. من با تعریف ادبیات کودک از این دیدگاه مشکل دارم. به‌نظرم این تعریف جامع نیست. اگر بخواهیم بر این مبنا نظر دهیم، به آثار بی‌کیفیتی که چه ترجمه چه تألیف باشد، همه در گروه ادبیات جای می‌گیرند و به‌نظرم باید آگاهانه کتاب باکیفیت برای فرزندان این مرزوبوم بخوانیم تا اطلاعات صحیحی را بر دانسته‌هایشان بیفزایند.
5. همان‌طور که گفتم این نشست می‌طلبد، ادامه‌دار باشد. این نشست سرآغاز راه دشوار و پرپیچ‌وخم ادبیات کودک و نوجوان است. موضوع‌های مختلفی می‌توان از دل این نشست بیرون آورد. یکی از این موضوع‌ها انتخاب تصویرگری مناسب است. همان‌طور که خانم سجادی‌نژاد هم در این باره اطلاع دارند، کتاب‌هایی که غالباً برای کودکان و نوجوانان، به‌خصوص نوجوانان (چون برخلاف خانم سجادی‌نژاد که بیشتر با کتاب‌های کودکان سرگرم هستند، تخصصم در حوزۀ نوجوان بوده) ترجمه‌ای هستند. می‌خواهم بگویم که دست نویسندۀ خارجی بیشتر باز است و تجربه‌های بیشتری در این باره دارند. همچنین تصویرگرانی که در کشورهای دیگری مشغول به فعالیت‌اند، محدودیت‌های کمتری با کسانی که در این حرفه در ایران مشغول به کارند. یکی از دغدغه‌ها، مسئلۀ تأمین معاش است. نویسنده یا تصویرگر در ایران علاوه بر شغل نویسندگی یا تصویرگری مشغول به فعالیت دیگری هستند یا اگر تصویرگرند زندگی‌شان به‌سختی می‌گذرد. این تأثیر را روی صنعت نشر و مواد خواندنی کودکان و نوجوانان مشاهده می‌کنیم. مثلاً در کتاب «پیل و زرافه» که در پرده‌نگار توضیح دادید، من به‌دلیل اینکه دست تصویرگر بسته است و حتماً تصویرگر با تیغ گزندۀ سانسور مواجه شده است، تصویرگری بجایی می‌دانم.
6. باید در این فهرست از انتشارات «طلایی» و «دیبایه» و حتی «کتاب‌پارک» نام می‌بردید.
به‌هرحال از خانم سجادی‌نژاد به‌خاطر شروع این راه تشکر می‌کنم. ایشان مرا قلقلک داد تا دوباره بروم کتاب‌هایی در این حوزه٬ها بخوانم. سپاس از مجموعۀ یادمی.