سلام و ادب.
۱. املای «می‌دویم» به هر دو تلفظِ mido'im و midavim راه می‌دهد و نیازی نیست املا را تغییر بدهیم. نهایتاً اگر احتمال بدخوانی بدهیم، می‌توانیم شکل گفتاری را با ضمه متمایز کنیم: «می‌دُویم».
۲. برای گفتاری‌ترکردنِ لحن، همه‌جا می‌توانیم «یدِ» پایان فعل دوم‌شخص جمع را به «ین» تبدیل کنیم: «گفتید:گفتین، رفتید: رفتین، خوابیدید: خوابیدین، شنیدید: شنیدین.»
طبق توضیحی که در قسمت ۱ داده‌ام، اگر قصد داشته باشیم لحن گفتاری‌تری را بازتاب دهیم، صورت «می‌دوین» یا «می‌دُوین» در اینجا پذیرفتنی است.