این مربوط به دستور خط است، نه گرته‌برداری. در دستور خط هم بنای ما دستور خط فرهنگستان است. در دستور خط فرهنگستان هم، گذاشتن تنوین و گذاشتن همزه «اجباری» است. کاری به بدخوانی یا راحت‌خوانی ندارد. باید گذاشت.
فقط یک جا مجاز دانسته و آن وقتی است که در خواندن هم حذف می‌کنیم و الف می‌گوییم:‌
- می‌آیی برویم دوباره آشتی کنیم؟‌
- آشتی با او؟ ابدا! (abadA)

در حال حاضر مشکلی در زیرساخت ویدئوها نداریم. ویدئو را هم بررسی کردیم و مشکلی نبود.
لطفاً صفحه را رفرش کنید و اینترنت دیگری را هم امتحان کنید.
اگر مشکلتان حل نشد، لطفاً از طریق صفحۀ پشتیبانی (بالای همین صفحه) پیام بدهید.

«یت» مصدرسازِ عربی است.
پس در فارسی هم باید مصدر ترجمه‌اش کنیم:
اسلامی‌بودن

در فارسی، کاری به قواعد ساخت‌واژه (صرف) در عربی نداریم. خیلی واژه‌های عربی را ما در فارسی تغییرِ آوایی یا معنایی یا ساختی داده‌ایم.
در خود فارسی به این نگاه می‌کنیم که آن واژه برای ترکیب با «یت»، عربی است یا فارسی. در همین حد کافی است.