تمرین دستورخط و فاصله‌گذاری
درس‌نامهٔ کارگاه ویرایش و درست‌نویسیِ «ویراستاران»، ص۵۲.

از لابلای خرت و پرت های پشت صحنه ی اجرای تیاتر به طرف ما آمد . کمی جابـــجـا شد.ربـروی ما ایستادو دیالوگش را از حفظ خواند :«چرا به ‌سبب کم ‏شدن مواد غذایی و [بساط ]عیش‌‌و نوشِ خود شان، هرروز در گوشه ‌و کنار مملکت سر و صدا راه می‏ اندازند و زحمت ها و ازخودگذشتگی های هلال احمر را بیـفایده جلوه می دهند ؟ پدر و مادرها به این نکته ی قابل‌تامل کاملا توجه کنند و رفتار فرزندان را تحت نظر بگیرد و برای آنان مسایل را تجزیه و تحلیل کنند ».

از لابه‌لای خرت‌وپرت‌های پشت‌صحنهٔ اجرای تئاتر به‌طرف ما آمد. کمی جابه‌جا شد. روبه‌روی ما ایستاد و دیالوگش را از حفظ خواند: «چرا به‌سبب کم‌شدن مواد غذایی و [بساط] عیش‌‌ونوشِ خودشان، هر روز در گوشه‌وکنار مملکت سروصدا راه می‌اندازند و زحمت‌ها و ازخودگذشتگی‌های هلال‌احمر را بی‌فایده جلوه می‌دهند؟ پدر و مادرها به این نکتهٔ قابل‌تأمل کاملاً توجه کنند و رفتار فرزندان را تحت‌نظر بگیرند و برای آنان مسائل را تجزیه‌وتحلیل کنند.»

«پدر و مادر» اصطلاح نیست که یکپارچه بیاید.

چرا «قابل‌تأمل» را «درخور درنگ» نکردیم؟ زیرا: ۱. خارج از سفارش نباید ویرایش کرد. گفته‌اند «دستورخط و فاصله‌گذاری»؛ ۲. این واژه داخل نقل‌قول مستقیم است و ویرایش زبانی‌اش ممنوع.

۱. دو تا نیم‌دایره در بالا و پایین بگذارید، یعنی چسبیده و بی‌فاصله. در مثال‌هایی که آورده‌اید، در واقع نقطه و گیومه باید بچسبند. چسبیده فقط این نیست که اتصال باشد. همین که بدون فاصله باشد، یعنی چسبیده.
۲. صداوسیما: چسبیده، بی‌فاصله. هیچ نیم‌فاصله‌ای هم ندارد.
۳. دو تا نیم‌دایره در بالا و پایین، یعنی چسبیده و بی‌فاصله.

عدد توک بدون فاصله با قبلش می‌آید. به قبلش، هرچه باشد، می‌چسبد.

نیم‌فاصله نمی‌خواهد.

بله. درست است.

بله، ۱۳۹۸ بهتر است از ۹۸.
حالا که به ۱۴۰۰ رسیده‌ایم،
ارزش این اصل را می‌فهمیم.

سلام دوست عزیز سوال دوم شما مربوط به مبحث تاریخ نویسی است .
در فیلم *تاریخ نویسی - بخش دوم* استاد توضیح دادن که بهتر است تاریخ بصورت کامل قید شود. مثلا 1398 درست است . 98 نادرست است.

هم «سال ۱۳۹۸» درست است و هم «۱۳۹۸». اوّلی حشو نیست.